Heel nag lank elke aand
op’aai plaas van my
Aan die brand, elke aand
op’aai plaas van my
Dans daai lyf wild en wakker
op’aai plaas van my
sy’t niks om oor te treur nie dit maak nie wind of weer nie
solank sy oppie plaas kan bly
Sy’s ‘n dame van die Weste
en sy wandel in die wind
sy hou van om te wonder
en te swewe soos ‘n kind
maar soms kry sy bevlieging dan verander sy in Jane
wat swem daar in die brandewyn
ek kom da uit die suburbs
en trek toe na die plaas
en dit was mos die licence
om heel nag lank te raas
en môre as die koeie met die eerste sonlig kom
dan draai ek maar die plaat weer om
soms het jy die stilte nodig, soms soek jy die horison
somstyds word jy klein en verdwaal daar in jou eie brein
somtyds is jy siel, somtyds is jy wat ook al
maar heeltyd sal die sterre skyn
Heel nag lank elke aand
op’aai plaas van my
Aan die brand, elke aand
op daai plaas van my
Dans daai lyf wild en lekker
op’aai plaas van my
Daar’s niks wat haar sal keer’ie, nie die wind of weer nie
solank sy oppie plaas kan bly
soms raak ek alleen en dan steek ek ‘n partytjie aan
Dan stroom hul almal in
en hul sit daar in die binnekring
gedagtes en ou drome,
visioene wat ook binnedring
en so word ons ‘n leërskare
heel nag lank elke aand
jy kan kies as jy wil om te dans tot die hane kraai
tot die woorde in die wind jou wegwaai
terwyl die aarde draai
elke aand is ‘n aand ‘n geleentheid waarop jy kan staat maak
die sterre sal weer skyn